Την ανοιξη του 2012 -μα πητε μου πως περασαν κοντα δυο χρονια – μολις ειχαν ανθισει οι αζαλεες πηγα μια βολτα στους κηπους Brookside. Παρ’ ολο που ηταν Απριλης, φυσουσε πολυ θυμαμαι και ειχα παγωσει. Σημερα Γεναρης ακομα, μια λιακαδα και μια -περιπου- Αλκυονιδα ημερα, εκαναν την βολτα πολυ πιο ευχαριστη. Ομως δεν παυει ειναι Γεναρης, και δεν υπαρχει περιπτωση να δεις το ζωηρο πρασινο της Ανοιξης. Μονο το σκουρο πρασινο των evergreens που κι αυτο ομως ειναι θαμπο χωρις καμια λαμψη. Σαν σηκωσεις το κεφαλι λιγο ψηλα βλεπεις μονο γυμνα κλαδια και κορμους που καταληγουν σε θυσσανους. Η βολτα ηταν απολυτα αναζωογονητικη. Τις γιορτες στολιζουν τα δεντρα με λαμπακια και τις νυχτες ο κηπος γινεται μαγικος και παραμυθενιος. Τα λαμπακια δεν τα ειχαν βγαλει ακομα. Στους κηπους τον χειμωνα αξιζει να επισκεφθει κανεις το θερμοκηπιο με τα τροπικα φυτα.
Μπαινεις απο εξω που εχει παγωνια και βρισκεσαι σε τροπικο δασος! Παρ’ ολο που η ζεστη και η υγρασια δεν ειναι ιδανικες συνθηκες για τον ανθρωπο, η κλιματικη αυτη αλλαγη ειναι απιστευτα ευπροσδεκτη. Τι δεν ειδα! Μπανανες, φτερες, εσπεριδοειδη, ευκαλυπτους, ορχιδεες, ακομα και το λατρευτο μου ασπρο γιασεμι!
Απο την σημερινη μου βολτα με αγαπη στους φιλους του μπλογκ.
Μια επιλογη απο τροπικα λουλουδια θα σας φερω σε ξεχωριστη αναρτηση. Γιατι εκεινα ειναι τοσο ομορφα που θα χαθουν εδω.
Σας φιλω γλυκα.