Στον δρομο απο την Νικαια της Προβηγκιας προς το αστεροσκοπειο των Alpes Maritimes, περναμε απο ενα μεσαιωνικο χωριο στην κορυφη ενος βραχου. Αξιζει τον κοπο να σταματησουμε για λιγο, προτεινουν ο Jean -Marie και η Monique. Η θεα προς τον Νοτο ειναι εκπληκτικη. Η ατμοσφαιρα πεντακαθαρη και κατω απλωνεται η Νικαια, η Μεσογειος και στο βαθος η Κορσικη. Μια επισκεψη στο Μεσσαιωνικο καστρο, ενα αξεχαστο γευμα στην ” Poisonerie du Village ” , και μια βολτα στα σοκκακια του χωριου – το αγαπημενο μου σπορ -. Τα περβαζια των παραθυρων, τα πεζοδρομια, τα σκαλακια, ηταν γεματα με γλαστρες. Ματζουνια, λουλουδια και κακτοι στολιζαν ολο το χωριο. Η μυρωδια απο τα βοτανα με μεθουσε. Παρ’ολο που ηταν τελος Νοεμβρη -ειχε αρχισει το κυνηγι του αγριογουρουνου στην περιοχη -, στο Gourdon και σε ολη την Προβηγκια, η βλαστηση οργιαζε. Μεσα στον γκριζο μας χειμωνα, θυμηθηκα το Gourdon σαν ανασα χρωματος και μυρωδιας, αναμνηση απο καποιο αλλο χειμωνα.
Σας φιλω γλυκα.
ασπρο - 2 