ambiance
Την πρωτοχρονια εκανε το πρωτο της τραπεζι στην “πρωτευουσα”. Ολα ηταν στην εντελεια. Το σπιτι μοσχοβλουσε. Το τραπεζι της στολισμενο γιορτινα. Μικρα γουρια περιμεναν τους καλεσμενους διπλα στο πιατο τους. Στον φουρνο ροδοκοκκινιζαν δυο μπουτακια αρνακι γαλακτος και μινιατουρες πατατες. Ενα στιφαδο εσπαγε τις μυτες μας. Ολα ηταν κανονισμενα με στην εντελεια! Με αγαπη στους καλεσμενους της. Και η δικη μου καμερα αχορταγη εψαχνε να αποτυπωσει μια λιχουδια, μια λαμψη, μαι λεπτομερεια, εναν ιριδισμο. Μαριεττα καλωσορισες στις ζωες μας!
δεν λειπει ο αρχοντας παστουρμας
ανημερα Πρωτοχρονια, ελα να σε φιλεψω, και την καρδια σου ματια μου για παντα εγω να κλεψω. (Απο το ημερολογιο ενος τοιχου)
Σας φιλω γλυκα
Μα τι λέξεις! “Ροδοκοκκίνιζε”, “έσπαγε τις μύτες”.. “σιγοψήνεται και λιώνει”, “αγάπη μόνο”.
Αγάπη έβαλε η μαγείρισσα, αγάπη έβαλες και συ στο κείμενό σου για κείνη και τον κόπο της.
Και πόσο μου αρέσει αυτό το “Καλωσόρισες στις ζωές μας”. Τι υπέροχη φράση, γεμάτη από αγάπη για τον άνθρωπο στον οποίο απευθύνεται.
Νατασσα, ευχαριστω! Ετσι ειναι, μερικές φορες έρχονται άνθρωποι στη ζωη μας και την ομορφαίνουν!