Τον Μάρτη περικάλεσα
και τον μικρό Νοέμβρη
Τον Αύγουστο τον φεγγερό
κακό να μη μας έβρει (*)
Μας βρήκε όμως. Ο Μαρτης δεν καταλαβαίνει απο παρακάλια. Τι τον υποδεχτήκαμε με άσπρες και κόκκινες κλωστιτσες, τι ξόρκια είπαμε, χαμπάρι δεν πήρε. Εδω και δυο μηνες, σχεδον κάθε Δευτέρα ανοίγουν οι ουρανοί και αρχίζει ο χορός των νιφάδων. Ετσι και σημερα, μάθαμε πια, εγινε … της μαρμοτας το κάγκελο. Μου καταπλάκωσε και τους κρόκους που μόλις άνθισαν.
Επειδη όμως ειμαι αισιόδοξη, πιστεύω οτι τελείωσε το πανηγύρι. Απο την τελευταια χιονοθύελλα της χρονιάς, φέρνω ενθύμια. Περιμένω Απρίλη ξανθό και Μαη μυρωδατο.
Σας φιλω γλυκα.
(*) απο το ποίημα του Οδυσσέα Ελυτη.