Θα πρεπει να ειμαι το τελευταιο ατομο που μπορει να μιλαει και να κρινει περιεργα ονοματα, αλλα το κυριως θεμα σημερα στο facebook ηταν το ονομα του υιου του Αλεξη Τσιπρα. Ορφεας Ερνεστος το ονομα αυτου και να ζησει το παιδακι χαρουμενο κι ευτυχισμενο. Ενα ασυνηθιστο ονομα παντα μας τραβα την προσοχη, σε αλλους ευχαριστα και σε αλλους δυσαρεστα. Θυμαμαι συμμαθητες παλια που οταν το ονομα ξεφευγε απο τα συνηθισμενα, αρχιζαν την πλακα. Προσωπικα τα παραξενα ονοματα δεν μου προκαλουν διαθεση για σχολια εκτος αν…. δεν ταιριαζουν με την προσωπικοτητα των ανθρωπων που τα φερουν.
Τον παπου μου τον ελεγαν Ροδολφο και τους αδελφους του Ριχαρδο και Μεντορα με αποτελεσμα να γεμισει καποτε η οικογενεια με αυτα τα ονοματα. Θα ελεγε κανεις οτι η προγιαγια μου διαλεξε ονοματα απο διαφορους Ευρωπαϊκους πολιτισμους. Το πρωτο μου ραντεβου στα 13 βγηκα με καποιον Ερνεστο απο το φροντιστηριο των αγγλικων. Ντηηηζαστερ το παιδακι ηρθε με γραβατα στο σινεμα. Την επομενη φορα τον καλεσα στα γενεθλια μου, και η μαμα που το ματι της επαιζε, μολις κρατιοταν να μη πει τα δικα της διοτι ηρθε παλι με γραβατα, δεν μιλαγε με κανενα και απλα με κοιταγε. Αρκεστηκε (η μαμα ) να πει, βρε παιδακι μου περιεργος τυπος..
Για μενα λοιπον που τα ονοματα τα συνδεω με τους ανθρωπους το ονομα Ερνεστος ειναι συνωνυμο – και ας με συγχωρησουν οι καλοι Ερνεστοι – με geek. Αν ενδιαφερεσαι για τη συνεχεια, αλλαξα θεση στα αγγλικα.
Η επιλογη του ονοματος των παιδιων μας – τουλαχιστο σε μας που ακομα πολλοι δινουμε ονοματα απο γιαγιαδες και παπουδες – δεν ειναι τοσο πολυπλοκη οσο στους Αμερικανους που το εχουν αναγαγει σε ερευνα ονοματων, και τι σημαινουν και λοιπα και λοιπα. Εχουμε -λεει- καταληξει σε δεκα ονοματα και θα τραβηξουμε κληρο. Το θεμα δε με απασχολησε καθολου αφου ειχα προαποφασισει οτι θα εδινα στα παιδια μου τα ονοματα των γιαγιαδων και των παπουδων τους που ηταν ομορφα και ευηχα. Επι πλεον, εν ζωη τοτε ολοι πηραν μεγαλη χαρα. Με το που γεννιοταν το καθενα αμεσως ειχε ονομα. Πρωτον επρεπε να δηλωθει στα ληξιαρχεια και δευτερον ποτε δε θα ελεγα το παιδακι μου μπεμπα η μπεμπη. Δεν περιμενα τα βαφτισια.
Πολλες φορες τα ονοματα -ισως παπουδων η και λοξας των γονιων – δεν ταιριαζουν με την εικονα του παιδιου η ακουγονται αστεια συνοδευομενα απο καποιο επωνυμο. Ετσι ενας μπουλουκος με μπουκλιτσες που ξελαρυγγιαζοταν η μαμα του να τον φωναζει στην παραλια .. Πυθαγορακο, προκαλουσε μειδιαματα στους λουομενους, και μια τσιλιβηθρα κορη φιλης της αδελφης μου ονομαστηκε Νασταζια, κι εφερε ενα επωνυμο που δεν θελω να αναφερω εδω για ευνοητους λογους αλλα ηταν τουρκικης προελευσης και θυμιζε ταγαρι. Μις ματς σου λεω.
Στο δημοτικο ειχα δυο φιλες που ηταν μαλιστα εξεδελφες. Την μια την ελεγαν Παολα και την αλλη Ντεπυ. Η Ντεπυ ηταν Δεσποινα, και με ειχαν πιασει τοτε τρελλες ζηλειες γιατι εμενα δε μου εδωσαν ενα φιν φον υποκοριστικο. Η τουλαχιστο γιατι δε με βαφτιζαν κι εμενα Παολα. Οχι δε θα μου πηγαινε το Παολα; Επιασαν να καλαμπουριζουν η μαμα και ο μπαμπας. Θα σε λεμε Πεπη η μαλλον Πεπιτα. Μονο κλακετες δεν επαιζαν. Παρ’ ολες τις πλακες τιποτα δεν αλλαξε. Μου περασε κι εμενα το στραβο μου και γενικα εμαθα να αγαπω το ονομα μου. Πρεπει να σου πω οτι το Δεσποιναριον ειναι εκφραση του παπου μου που ξεχαστηκε με τα χρονια, μεχρι που προσπαθησα να δημιουργησω λογαριασμο στο gmail και σκονταψα σε διακοσιες χιλιαδες Δεσποινες. Τελικα το ονομα μου το εκανε διασημο στην Ελλαδα μια δημοφιλης αοιδος και οταν γραψεις Δεσποινα στο γκουγκλ σου πεταει την φατσα της.
Πριν πολλα χρονια πολλοι παπαδες δεν εβγαζαν περιεργα ονοματα ακομα κι αν προερχονταν απο παπουδες και γιαγιαδες. Ειχαμε βρει ομως εμεις ενα τρελλο παπα στον Λουμπαρδιαρη που σου εβγαζε το παιδι Ναβουχοδονοσωρα αν ηθελες. Αρκει που θα ειναι Χριστιανος ελεγε. Εκει λοιπον βρισκομασταν καθε πεντε και δεκα και βαφτιζαμε τα ξαδερφακια μας με τα φιν φον ονοματα. Εκει πηγε και η φιλη της μαμας μου η κυρια Διανα που διαβαζε Ινδικη φιλοσοφια και εδωσε στα κοριτσακια της τα ονοματα, Λαχιρα και Γιογκαναντα. Αντε τωρα να πηγαινεις πρωτη γυμνασιου και να σε λενε Γιογκαναντα.
Τα ασυνηθιστα ονοματα δεν με ξενιζουν. Ειχα φιλαρακι Ραμον στο δημοτικο (με τα πιο ομορφα πρασινα ματακια του κοσμου) οπως και Υβο. Ειχα φιλεναδα Κρισταμπελ στο γυμνασιο και τελος πηγα και παντρευτηκα καποιον ονοματι Ερρικο-Ιωακειμ. Τι να λες τωρα;!
Σας φιλω γλυκα.
ασπρο - 2 
Ernesto Che Gevara!!! I Ernestos Argyris στην οικογένεια του Τεντ. Εμένα μου το διάλεξε η μαμά μου, ήταν το όνομα της νονάς. Τον Αλέξανδρο τον ονομάσαμε έτσι λόγω της ιστορίας, του εύηχου αλλά και της πρακτικότητας (ακούγεται καλά σε όλες τις γλώσσες). Κατά τα άλλα δεν τηρήσαμε κανένα τύπο!!! Φιλάκια
Σαφως Καναδεζα μου και η επιλογη εγινε απο θαυμασμο στον Τσε Γκεβαρα. Τελικα διαλεγουμε ονοματα που σημαινουν κατι για μας. Και δεν μας κανει τοονομα αυτο που ειμαστε, αλλα εμεις κανουμε το ονομα. Πολλα φιλια!
τωρα να σου πω οτι καποιοι φιλοι βγαλαν την κορη τους Πολυκριτη και απορησαν οτι δεν ξεραμε αυτο το πολυ συνηθες ονομα..και βεβαια οταν εχεις μια μανα Μαιρη και μια αδερφη Ελενη .. φτυνεις αιμα να βρεις ονομαστικη εορτη και να την ξερουν κιολας αν σε λενε μαργαριτα..Βεβαια στις εξωτικες χωρες και παγκοσμιως με σωζει στο συλλαβισμο του ονοματος η πιτσα.. Μεργαριτα λες .. σαν την πιτσα ?? σου απανταν.. και εχουν λυθει ολες οι αποριες ¨Βεβαια δεν νομιζω οτι θα εβγαζα ποτε το παιδι μου καρμποναρα πχ…. πολλα φιλια και ας στειλουμε στον αλεξη το “the importance of being earnest ” tou Oscar Wilde ..
Μαργαριτα ειναι ενα ωραιο και ιντερνασιοναλ ονομα. Ολοι οι λαοι το εχουν.απλα ο καθενας το λεει λιγο διαφορετικα. Το Πολυκριτη δεν το εχω ακουσει ουτε κι εγω. Φιλακια!
Aγαπητό Δεσποινάριο,
Το όνομα που μας δίνουν, ερήμην μας, μας σημαδεύει και μας ακολουθεί δια βίου. Εγώ προσωπικά δεν έχω παράπονο με το όνομά μου, που συμπτωματικά ήταν το όνομα και των δύο γιαγιάδων μου. Ομολογώ όμως πως υπάρχει μια κάποια σύγχυση ως προς το πως με φωνάζουν. Για τους φίλους που με ξέρουν από παλιά είμαι “Ελλεν”, όπως με είπε η ελληνοαμερικανίδα μητέρα μου ευθύς ως γεννήθηκα, για τους νεώτερους “Ελένη” και τα δύο μου κάνουν πάντως.
Για να επανέλθουμε στο θέμα όμως. αναρωτιέμαι τι όνειρο είδε η νονά της, που σημειωτέον άκουγε στο όνομα Βηρσαβεέ, και βάφτισε μια θεία μου “Λευκωσία”; Πως μπορούσε να εξηγήσει ένας που τον έβγαλαν “Αδόλφο”, ότι το όνομα δεν του δόθηκε προς τιμήν του Χίτλερ, μιας και βαφτίστηκε πολύ προ της ανόδου του ναζισμού, αλλά ήταν το όνομα ενός ήρωα θεατρικού έργου ” Οι δύο λοχίαι” που είχε εντυπωσιάσει το θεατρόφιλο νονό του; ΄Ενιωθε άραγε τόσο ωραία όσο η ομώνυμη της η κυρία που τη βάφτισε ο πατέρας μου “Φρύνη”; Και η κορωνίς όλων ο μακρινός συγγενής που άκουγε στο “Αείμνηστος”. που ήταν λέει στρατηγός των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό πόλεμο πως αισθανόταν όταν τον ρωτούσαν πως έχει στην υγεία του; Α, και κάτι άλλο ο ίδιος παραλίγο να έχει αδελφή με το όνομα “Σφακτηρία”! Λοιπόν, αστεία, αστεία τα ονόματα θα πρέπει να δίνονται με περίσκεψη και αιδώ, αλλά και με κάποια γνώση της ιστορίας και της σημασίας τους. Αναρωτιέμαι σε τι έφταιξε το κοριτσάκι που του έδωσαν το όνομα “Ιοκάστη” ή το άλλο “Νιόβη”, γιατί είναι λέει αρχαιοπρεπή ονόματα…Ήμαρτον.
Σε φιλώ
Ε
Γεια σου Ελεν μου (να σε πω οπως ηθελε η μαμα σου) Λιγο πριν εγραωα στην Ιουστινη οτι εμεις κανουμε το ονομα κι οχι εκεινο εμας. Μπορει νομιζω ο ανθρωπος να εξαγνισει το ονομα του. Ο προσωπικος μου γιατρος λεγεται Αδολφος. Και ειναι ενας εξαιρετικος ανθρωπος που γεννηθηκε πολυ μετα τον πολεμο. Ετσι στα αυτια μου το ονομα πια δεν σημαινει κατι κακο. Εκτος αν ακολουθειται απο το επωνυμο Χιτλερ. Παρ ολα αυτα καλο ειναι να ταιριαζει το ονομα με το επωνυμο και να ακουγεται ευχαριστα. Σε φιλω κι εγω!
Μου έφερε χαμόγελα η ανάρτηση σου Δέσποινα κτυπώντας και την δική μου πόρτα, μια αλήθεια που επηρεάζει πολλούς για μια ολόκληρη ζωή. Φαντάσου κι εμένα οι πολλοί στενοί στο περιβάλλον μου ακόμα Μπέμπα με φωνάζουν, κι εγώ έχω συνηθίσει τόσο πολύ που μου ακούγεται παράξενα όταν με αποκαλούν με το όνομα μου. Βαπτίστηκα με δυο ονόματα, το ένα αυτοκρατορικό και το άλλο βασιλικό, ίσως να ήταν και ο λόγος που δεν αλλάζω κανενός όνομα και ίσως να είναι η αιτία που δεν μου αρέσει η Ελληνική τυπική -η- τιμητική τήρηση.
Όσο για τα παιδιά μου, λόγω του συζύγου δεν ξέφυγα από τα τυπικά, αλλά δεν τα δίδαξα στα παιδιά μου. Συμφωνώ μαζί σου ότι η προσωπικότητα του παιδιού πρέπει να ταιριαζει με το όνομά του, με το επίθετο του και ότι οι γονείς πρέπει να λαμβάνουν όλα αυτά υπ όψιν τους, ευτυχώς εμείς αλλάξαμε με την γέννηση των εγγονών, πράγμα που κίνησε μεγάλη περιέργεια και κατινιά στους Έλληνες συγγενείς και φίλους.
Τα δικά μας παιδιά καθώς και οι εγγονές μας είχαν ονόματα μόλις αντίκρισαν το φως και ούτε τους μιλήσαμε ποτέ “μωρουδίστικα”.
Ερρίκο, έχουμε τον κουνιάδο μου, ο οποίος βαπτίστηκε από τον μεγαλύτερο ανιψιό του, θα έπρεπε να τον είχε ονομάσει Κωσταντινο, την ώρα που ο παπάς είπε ” το όνομά του? από τα χείλη του μικρού βγήκε το Ερρίκος, μεγάλη έκπληξη, απογοήτευση και τιμητικό πρόβλημα για τους μεγάλους που ποτέ δεν πίστεψαν ότι έτσι του κατέβηκε του μικρού για να κάνει πλάκα και ότι δεν ήταν προγραμματισμένο.
Καλό κι εύκολο μεσημέρι σου ευχομαι κι ευχαριστώ για τον χώρο!
Μπεμπα; μενουν αυτα Ευη μου. Ξερω και Μπουμπα και Μπεμπελα ανω των εβδομηνταπεντε παρακαλω.
Παντως κι εγω που βαφτισα τα παιδια μου με ονοματα γιαγιαδων και παπουδων δεν το εκανα απο εμμονη στην παραδοση αλλα πραγματικα μου αρεσαν και τους αγαπουσ ολους πολυ. Ηταν πολυ φυσικο. Γεγονος ειναι οτι οι παραξενιες των γονιων μπορει να προκαλεσουν προβληματα στα παιδια. Εγω ευχαριστω που περασες απο δω! Φιλια!